گلچین محرم ۱۳۹۰

دل نیست آن دلی که نباشد سرای تو

زنده نباشد آنکه نمیرد برای تو

از هرچه گفته اند و نوشتند، برتری

محو است انتهای تو ابتدای در تو

کام مرا به تربت تو باز کرده اند

تکیه کلام من شده کربلای تو

حسین مهتاب من، ارباب من، آقا جان

با هر که دشمن است تو را، دشمنی کنم

هستم رفیقِ هر که بوَد آشنای تو

خاک من از اضافه خاکت درست شد

ای کاش میشد اینکه شوم خاک پای تو

دست خودم که نیست چنین عاشقت شدم

من بیخود ازخودم که شدم مبتلای تو

من بیچارتم، آوارتم، آقا جان

حتی خود خدا به همین جمله راضی است

عالم نبود درخور نعلین پای تو

گر کار و بار زندگی ام رو به راه شد

عمریست ملتمس شده ام بر دعای تو

دیگر دچار فقر و مریضی نمی شود

هرکس که خورده است کمی از غذای تو

هرشب سر بساط شما می نشینم

دل میدهم به گوشه ای از روضه های تو

من مدیونتم، ممنونتم، آقا جان

رواق - دل نیست آن دلی که نباشد سرای تو